”ჩვენი სამშობლო – საქართველო, სხვა თეატრია!” თქვა თავის დროზე ტიციან ტაბიძემ და ამ ქვეყნიდან ისე წავიდა, ამ ”თეატრის” პერიმიერის ხილვა არ ღირსებია. არადა, საქართველოში ყველაზე დიდი პოლიტიკური სპექტაკლები სწორედ ტიციანის სიკვდილის შემდეგ დაიდგა და ეს სპექტაკლები ახლაც გრძელდება.
ჩვენ, ყველას ძალიან გვიყვარს პოლიტიკური სპექტაკლები და როგორც თეატრზე ნამეტნავად შეყვარებულ ხალხს შეეფერება, ყოველ სცენას ისეთი გულმოდგინებით განვიხილავთ, დიდ თეატრალურ კრიტიკოსებსაც კი ბოღმის ბუკეტებს ვასროლინებთ. ჩვენ არავის არ ვგავართ! ჩვენ, ჩვენ ვართ!
და ისევ მაპი – ოცნება, რომელიც დაბურძგვლამდე ჩვენეული და მშობლიურია. ქართულ ინტერნეტორუმებზე კარგად იციან ოცნების ძალა. თუ სადმე სამართალია, ”ოცნებების თეატრი” მანჩესტერის ”ოლდ ტრაფორდს” კი არა, საქართველოს უნდა ერქვას.
choinanna: ”მაპი რომ არ მოგვცეს საქართველოში სადავო ტერიტორიების მოშველიებით და დეკემბრამდე გადაწიეს ვადა, ცხადი იყო, რომ ამ ტერიტორიების საბოლოო რეზოლუცია მოხდებოდა დეკემბრამდე, ანუ ძალიან მაგრა დავიჟეჟებოდით. მაშინაც ვამბობდით, რომ საქართველოს ან აცნობინებენ მათ დამოუკიდებლობას ან უბრალოდ ნატოში ვერ შევალთ, მანამ სანამ რუსეთს შეეძლება აფხაზეთი სამაჩაბლოს კონტროლი და სიტუაციის მუდმივი არევ-დარევა...
30 წლის მერე რისი მაქნისი იქნება ნატო კიდე საკითხავია... პოლიტიკური რეალიები ცვლადია და ლოიალურობის სუბიექტებიც. ასე რომ, რასაც ვფიქრობდით ”უტვინო ოპოზიციონერები” სწორედ ის მოხდა... ოფიციალურად ჩამოგვაჭრეს ტერიტორია და ამაში თანამონაწილე მთავრობაცაა სამწუხაროდ. ასე რომ მე მგონია ნატოში გვიკრავენ თავს მას შემდეგ, რაც აჟიტირე
...
წაიკითხეთ სრულად »